22 Eylül 2007 Cumartesi

Çalıkuşu ve Buki

Cumartesi günü eski iş arkadaşlarımızdan Adnan bey geldi.
-"Hocam dışardaki köpeğin ağzında bir kuş var" dedi telaşla.
Ölmüş olduğunu düşündüğüm için,tüylerim diken diken olmasına rağmen çıkmadım.
Adnan Bey yine geldi.
-"Yaa hocam bir baksana " dedi.
-"Kuş yaşıyor mu?"
-"Evet"dedi.
Ve ben fırladım.
-"oynuyor onunla"dedi.
Kızgınlıkla çıkıp köpeğe doğru hamle yaptım.
Ve durdum.!
Keşke fotoğraf makinem yanımda olsaydı.
Bitişik dükkan komşumuzun "BUKİ" isimli köpeği,yere oturmuş,iki ön ayağını yuvarlak yapıp kuşu korumaya almış.Burnuyla kuşu itiyor,adeta uçması için ona kuvvet veriyor.Ayağıyla hafifçe itip harekete geçirmeye çalışıyor.
Eğildim kuşu aldım.Buki hemen kalktı ve burnunu elime sürtmeye ve kuşa neredeyse babası gibi sahiplenmeye başladı.Üstelik sokağa ne bir güvercin ne de bir kedi sokmayan "BUKİ" bir evcil baba oldu.
Kuş avucumda öldü ölecek kadar cansız halde.Tükkana girdim,kutu aramaya başladım.Adnan bey ufak kapaklı sepetlerimizden birini buldu.Ben boynumdaki eşarbı çıkardım.kağıt havlunun üzerine eşarbı yuva gibi yapıp içine oturttum ve kapağını kapattım.umudum yoktu.Ama on dakika sonra baktım,biraz canlanmıştı.Belli ki üşümüştü.O gün inanılmaz bir soğuk vardı.Biraz gagasını ıslattım.Yavaşça su içsin diye,baktım içiyor.Sevindim.Kapağı kapattım.
Yaklaşık iki saat sonra iyice kendine geldi.Biraz ekmek çiğneyip önüne koydum.Az bir şey yedi bıraktı.
Düşündüm.!
Şİmdi ne olacak.Evde "Bıcır"isminde kuşumuz var.Sevda Papağanı.Aynı kafese koyamam .Bıcır onu hırpalar.Ayrıca ne cins bir kuş olduğunu bilmiyorum,hastaysa bizimkine bulaşır diye telaş yaptım.
Birden Beşiktaş'ta Bıcır'a yem aldığım,adeta veteriner olan kuş ve akvaryum ile ilgilenen bir dükkan aklıma geldi.
İş çıkışı oraya götürdüm.Adam hiç hayır demeden aldı.
-"Bunlar kafeste ölürler" dedi.
Cinsini sordum;
-"Çalıkuşu" dedi.
Şaşırdım.
Hikayeler duyduğumuz,adına romanlar yazılan "Çalıkuşu" nu ilk defa görüyordum.Birden kendimi şanslı hissettim.Halbuki belki de hergün gördüğümüz kuşlardan biri.
-"Pazartesi gününe kadar kafeste bakarım"dedi kuşçu.
Kuş birden havalanıp uçtu.Dükkanın kapılarını kapatıp yakaladılar.Artık sağlıklı olduğundan emin olup dükkandan çıktım.
Eğer onun sorumluluğunu alsaydım,bilmeden ölümüne sebep olup,vicdan azabı çekecektim.İyi ki götürmüşüm.
Her yaşta bir şey öğreniyor insan.

8 yorum:

Adsız dedi ki...

Tütücüm,iyi kalpli arkadaşım....Ne güzel bir şey yapmışsın...Buki'ye de helal olsun valla...O da zaten çok şeker....

esra(büyüleyenmutfak) dedi ki...

merhaba;

yazılanları okyunca aklıma kendi kedişimin yaptığı geldi. Aslında onun kuşa yaklaşımın sevgi ya da koruma güdüsüyle asla alaksı yoktu. Direk mideye indirmekle alakalı.

kediş bu tür yiyecekler buldumu hemen yanıma geliyor benimle paylaşmak için farelerini bile paylaşabiliyor. :):):)
Neyse ağzınca serçeyi görünce çığlık attım kızdığımı anladı kaçmaya çalıştı. Tuttum ve kuşu aldım yedirmeyecektim ona onu o sinirle benimkine bağırıken kuşu fırlattım ve pırrrrrrrrrrrr kuş uçtu ve gitti. aaaaaaaa meğer bizimki daha öldürmeye vakit bulamamış. Çok sevinmiştim.

çok mu uzattım sevgiler

etki alanı dedi ki...

suzi
onu ogün o kadar sevdim ki hayvan şaşkaloza döndü.kesin demiştir;'bu kadına ne oldu.beni hiç bu kadar sevmemişti' diye.
Kuş içerdeyken,kapıyı burnuyla açıp,şöyle bir başını uzattı.İçeri girmesi yasak olduğu için hayvan sadece başını uzattı.Ben aynadan görüp;'tamam Buki gayet iyi ,merak etme'dedim.O da gitti.
Gördüğün gibi bütün canlılar anlaşabiliyor.Bazen koklaya koklaya,bazen de konuşa konuşa...
Öpüyorum seni...



Sevgili Esra
Kedi tuttuğunu bırakır mı? Bir de zaferle getirip gösterir.Çoğunlukla yemezler sadece öldürürler.
Yıllar önce Kınalı isminde bir kedim vardı.İş yerinde bakıyorduk.Bir sabah kanlar içinde,ama zaferle miyavlıyarak karşılamıştı bizi.Bir de baktık ki kendi boyunda bir fareyle boğuşmuş ve galip gelmiş.Uzun müddet elimi sürememiştim ona.Fareyle ikisini yanyana görünce dokunamadım.Babam temizleyip,aşılarını vurdurmuştu.
Odama dahi alamamıştım iş yerinde.
Fareyi görseydiniz hakverirdiniz.Devasa bişeydi.
Ama aynı kedi annesi ölen iki yavruya annelik yapıp emzirmişti.beş tane kendi yavrusu,iki tane yabancı yavru.Hiç ayırmadan ,aynı özenle bakmıştı.
Kısa yorumları pek sevmiyorum zaten.Rahatlıkla uzatabilirsin.
Sohbet böyle olur,değil mi.?

Adsız dedi ki...

constantly i used to reaԁ ѕmallеr aгticles or reviews ωhich аlso clеar thеir motive,
and that is also hаpρenіng with this parаgгаph which
I am reading at thіѕ timе.

Heгe iѕ my sіte follow this link - 1kviews

Adsız dedi ki...

Woаh! I'm really enjoying the template/theme of this blog. It's simple, yet effеctivе.
A lоt of times it's very hard to get that "perfect balance" between usability and appearance. I must say you have done a superb job with this. In addition, the blog loads very fast for me on Internet explorer. Excellent Blog!

Check out my web site: Click here - 1Kviews

Adsız dedi ki...

Simply deѕirе to say your article iѕ as astounding.
The clarіty in your рublіsh іs juѕt spectaculaг and i can suppose уou're knowledgeable in this subject. Well together with your permission let me to snatch your RSS feed to stay up to date with imminent post. Thanks a million and please continue the gratifying work.

Here is my web-site: Badankar.Com

Adsız dedi ki...

Fantаstic goods from yοu, man. I have undегstand уour
stuff рrevious tο and yоu're just too wonderful. I really like what you have acquired here, really like what you're sayіng
and the bеst ωaу by which you aгe sayіng it.
Υou maκe it enϳоуаble anԁ yοu still take care οf to stay it wise.
I can't wait to learn far more from you. This is actually a wonderful web site.

Feel free to visit my web page; www.bffe.com.au

Adsız dedi ki...

Nice post. I used tο be сheckіng constantly this blog and Ι'm inspired! Very useful information particularly the final phase :) I care for such info a lot. I used to be seeking this certain information for a long time. Thanks and best of luck.

Feel free to surf to my web page - check This out - 1kviews
My web page - site - 1kviews