İki kez sobelendim.....
Birincisi 8 Ocak tarihinde Nino tarafından........
Biraz geç cevaplıyorum ama....
İSMİNİZ:Tülay
LAKABINIZ:TüTü
DOĞUM YERİM:Hiç göremediğim Gaziantep
HOBİLERİM:O kadar çok ki;Kitap okumak,yazı yazmak,slow müzik dinlemek,Değişik takılar yaratmak,dans etmek,kolleksiyon yapmak,arşiv yapmak,araştırma yapmak,yürümek,7 aydır açtığım bu bloga yazı yazmak.....
ETKİLENDİĞİM KİTAP:Şu an adını hatırlamıyorum.Nazi mezalimi konusunda yazılmış bir kitaptı.Lise zamanlarımda tam üç kez okumuştum.Okumaları için verdiğim kişilerden geri gelmediği için saklayamamışım..
Bir de Rüzgar Gibi Geçti Romanını akşam başlayıp,sabaha kadar okuduğumu hatırlıyorum....
Daha çok var,ama gençliğimde okuduğum kitaplardan ikisini yazdım...
EN DEĞERLİ ÜÇ ŞEYİM:Çocuklarım,Ailem ve anılarım....
GİTMEK İSTEDİĞİM YER:Bütün Dünyayı dolaşmak isterim.Değişik kültürleri tanımayı,yaptıkları elişlerini ve yemeklerini,tarhlerini görmeyi çok isterim..
EN YAKIN ÜÇ BLOG ARKADAŞIM:İlk sırada Ayşem var.Her gün okuduğum Biyo var.Nino ile neredeyse her gün MSN deyiz..Sezer,Işıl,Sofi,moonsun,gulteinen enkelini,kelime oyunu yazarları gibi gider de gider.....
EN SEVDİĞİM ŞARKI:ayırt etmek çok güç,ama Candan Erçetin'in "Elbette "şarkısı beni derinden etkiler her dinlediğimde....
UNUTAMADIĞIM BİR ANI:OOOO! O kadar çok ki,ara ara anlatıyorum zaten..Semazen gibi :)
İDEAL KADIN NASIL OLMALI:Aslında olması gereken;herşeyi becerebilen,duyarlı,bakımlı ve en hassas anne olmalı...Ama bunların hiç birini yapmadığı zaman daha değer verildiğini gördüm..
Ama kızıma öğretebildim mi? Göreceğiz..........
İDEAL ERKEK NASIL OLUR?Ailesine kol kanat geren,onlar için taşın suyunu çıkarabilen,Şakacı,beraber eğlenebilen ve en önemlisi başımı dayayabileceğim bir omuza sahip olması......
TEKNOLOJİNİN GELİŞİ OLUMLU MU OLUMSUZ MU?:Bir kere zamandan tasarruf için muhteşem! Ama yok edici gücünü sevmiyorum....Yanlış kullanıldığı zaman,hem değerler konusunda,hem de insanlığı yok eden terminatör yanını hiç sevmiyorum....
EN SEVDİĞİM YEMEK:Zeytinyağlılar,meze ve salatalar...........
EN SEVMEDİĞİM YEMEKLER: kıymalı ve etli yemekler...Cola dahil içkiler...
HAYATTAKİ EN BÜYÜK KORKUM:Çocuklarımdan sonra ölmek.....Allah hepimize sıralı ölüm versin...
MANTIK EVLİLİĞİ Mİ;YOKSA AŞK EVLİLİĞİ Mİ?:Sadece mantık evliliği yürümüyor..Bunu denedim...Her ikisinin harmanlanması lazım...Ve dozunda...
HAYATTAKİ SEVİNÇ KAYNAĞIM:Ailemin ve çocuklarımın,sağlıklı olması birinci sıradadır...Başarıları ikinci sırada...Arkadaş ve dostluklar üçüncü sırada...
BLOG SAHİBİ HAKKINDA DÜŞÜNDÜKLERİM:Bu biraz tuzak bir soru..Allahtan kendisini tanıyorum da(bir görmediğim kaldı).10 parmağında 10 marifet olan,ama benim gibi kilosuna dikkat etmeyen,bir anne ,bir eş ve bütün bunların yanında başarılı bir öğrenci....Galiba benim en büyük kızım olmaya aday....
.............................................................................................................................................................
İkinci sobem 21 ocak tarihinde soficiğimden.....
Konu:
"Yapmak istediğimiz halde,bir türlü yapamadığımız kolay işler"
^^^^^^^^^^^^^^^^^
Bana mı söylüyorsunuz bunu??????
İşten ayrıldıktan sonra,kapıdan içeri girip:
-"Merhaba seyın evim..Bundan sonra benden beklediğiniz ilgi ve alaka için emrinize amadeyim efendim"diyerek reverans yaptım..O şişman bedenimle eğilebildiğim kadarıyla...
Ondan sonraki günlerde bayram temizliği yapar gibi,hızımı ev temizliğine verdim...Aslında işten ayrılmanın verdiği melankolik halimin getirdiği bir davranış sergiledim...Hiç birşey düşünmemek için fiziksel bir yorgunluk yükledim kendime...
Atılacak ne çok şey varmış evde..Oysa altı ayda bir böyle operasyonlarım vardır benim...
Abarttım ve salondaki el halısını vermeye kalkıştım...Ama verecek kimseyi bulamadığım için yaza kadar kızımın odasına serdim..Kapının önüne koyup atmaya kıyamadım..Elbet sahibini bulacak...
Dolapların içini boşalttım.Giysileri ayıkladım,ve ütüleyip tekrar yerleştirdim.....
Gözden çıkardığım giysileri komşuma verdim.O bir mahalleye götürüp dağıtıyor böyle kullanılmayan giysileri ve ev eşyalarını.Çok iyi oluyor,hem evde yer kaplamıyor,hem de ihtiyacı olan kullanıyor....
Ev işini bitirdikten sonra,kutulara koyup kaldırdığım boncuklarımı tekrar ortaya çıkardım....Daha önce yaptığım operasyonda 25 kg.a yakın bocukları dağıtmıştım....Şimdi aradığım bazı boncukları gidip almak zorunda kalıyorum...Ama hala evde 50 kiloya yakın boncuklarım var....Bazı konularda abartmayı seviyorum....Hep fazla fazla alırım..aldığım işlerin RPT'si gelince aynı renk boncuğu bulmak zor olduğu için,stok yapmak zorunda kalırdım...Malzeme bol olunca daha üretken oluyorum....Artık gecelerim gündüzüme karıştı.....
Bir ara yaptığım avizeyi yayınlayacağım...Artık boncuklardan yaptığım bir iş...
Evime gelince,
Yine dağılıyor ve toplanıyor.Ama bir odayı atölye olarak kullandığım için,bütün ev etkileniyor ve bakımsız kalıyor....Ev temizliği için evime kadın alamıyorum..Bu konuda çok özürlüyüm....Ama kendim de çok yıpranıyorum...Hep niyetleniyorum,sonra vazgeçiyorum....Artık yaş ilerliyor..Eskiden bir günde evin altını üstüne getirirdim..Şimdi,hergün bir odayı ele alıyorum....
Ağır vasıta oldum!
Ama canım oğlum,iş paylaşımı yaparak birçok işi benimle paylaşıyor.Örneğin,toz almak ve aynaların temizliği ona ait...düz çamaşırları ütüler,bana bırakmaz...Eğer yorgun olursam,elektrik süpürgesini çalıştırır....Şimdi kızım da geliyor...Voltranı oluştururuz artık..
Üçümüz bir fidanın güller açan dalıyız.......:))
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Ben her iki konu için de sadece suzi'yi sobeliyorum..
6 yorum:
Tütüm, ne güzel anlatmışsın, anketi, mimi okudum çok benzeşiyoruz ama sen daha fazla mücadelecisin.Ben sanki hayata biraz daha kızgın duruyorum, sen birşeyler yapıyorsun ve eminim çok başarılı olacaksın, ben ise ne yapacağıma, ne zaman yapacağıma karar vermiş bile değilim, kapıldım bahtımın rüzgarına gidiyorum.Neyse bunada ihtiyacım vardı, bakalım hayat ne çıkaracak karşımıza ama 40 tan sonra ağırlaşıyor insan bende evde seri şekilde iş yapamıyorum artık, aman canımız sağolsun.
Bayıldım anlatışına....Süpersin...Yeni atılımlarını gıptayla izliyorum...
Hülyacım,
Bende çareler tükenmez...Çünkü tükenmemeli...İki ayağımın üstünde durduğum müddetçe çalışacağımı biliyorum...Babama benzemişim...O da 72 yaşında ama hala çalışma azmi içinde....Allah hiç kimsenin gücünü elinden almasın....
Öpüyorum.....
TUTU
neg�zel yazm�s�n
aynur
Soficiğim,
Affet beni...
Önce senin yorumunu cevaplamıştım.Nasıl yok ettim anlamadım...
Bende hayata kızgınım,ama ona ayıracak zamanım yok...Sürekli üretmek zorundayım..Kafam sürekli "ne yapabilirim"e programlanmış gibi...
...........................
Teşekkür ederim Aynur...Kuzey'i öpüyorum,değerli eşine selamlarımı gönderiyorum....Hepinizi kucaklıyorum..
ablam canim ablam (yakinda aneeeeeeeeee dicem ) ay yazdiklarinla birkez daha yakinlastim sana demekki dedim ablami baya iyi taniyorum ama yemek ve iceceklerdede ayniymisiz he bayildim bu duruma :D demmekki bir araya gelince yedikllerimizdede ayni fikirde olacagiz cok sevindirik oldum :) bu arada tuzak sorumudur bilmem ama yazdiklarina bayildim kanat taktim yanina geliyorum :) SENI COKKKKKKKKKKKKKKK SEVIYORUMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM
Yorum Gönder