.jpg)
Bu fotoğrafları internette araştırarak buldum.
Çocukluğumdan beri her ağacın bir kişiliği olduğunu düşünürüm.5 yaşındaydım,bahçemizde bulunan dut ağacının hep bir sıkıntısı olduğunu düşünüp sarılıp severdim.Dut ağaçlarından sızan bal renginde, sakız kıvamında akan sıvı vardır.O yaşta onu gözyaşı olarak düşünmüşüm.....Kayısı ağaçlarının tepesinde ,akasya ağaçlarının gölgesinde geçti çocukluğum..Bu nedenle her ağacın şekillerinde bir incelik ve anlam olduğunu düşünürüm.
Herkesin bir ağacı mutlaka olmalı...
14 yorum:
Tutum bunlar gercek, degil mi:)) Muhtesemler :))
Fotoğrafları siz mi çektiniz?
Çok değişik ve anlamlı..
sunny
Hepsi gerçek moonsun...
İnanılmaz değil mi?
Doğanın gücü diyorum...
.......................................
Yazımı yayınlamamışım sunny,
Gecenin bir yarısı yayınlayınca,görmemişim.sabah senin yazınla anladım...hepsini internetten buldum..ama zamanında epeyce manzara ve ağaç resimleri çekmiştim..Eski fotoğrafları yayınlama yöntemini öğrenince onları da yayınlayacağım.Bu kadar şekilli değil ama ,benim için özel olan ağaçlar...Epeydir bloğuna uğramamıştım.Yine güzel konuların var.....
merhaba tütü, yazınızı okuyunca inanamadım, bana çocukluğumuzda yazları geçirdiğimiz evimizin bahçesinde sardunyaların yanında tek başına yaşadığını ve hep üzgün olduğunu düşündüğüm dut ağacını anımsattınız bana. hep neden yalnız bu ağaçcağız der üzülürdüm onun için. ben hiç sarılıp sevmedim ama hep üzgün müdür bu dut ağaçları diye düşündürdünüz siz şimdi beni.. sevgiler,
ebru hanım,ziyaretiniz için teşekkür ederim.O dut ağaçları üzgünmüydü bilmiyorum,ama reçineleri gözyaşı zannetmem tümüyle çocuksu bir tepkiydi.Nereden bilebilirdim,kimyasal bir tepkiyi...
Sevgiler....
fotoğraflara bakarken acaba kendimi çekti bu resimleri diye düşünüyordum aşağıdaki yazıyı okudum, ancak çocukluğumda sevdiğim ıhlamur ağacı geldi aklıma, ona tırmanmak için çabaladığım, her ağacın bir kişiliği olduğu fikrine katılıyorum ama ben daha çok yalnız ağaçlara ilgi duyuyorum, hep yol kenarında tek başına kalmış olanlar dikkatimi çekiyor, yolculuk boyunca onun yerine düşünüyorum, onun yerine kararlar alıyorum, kendini onca uzaklık ve yalnızlığın içinde nasıl hissedeceğine dair kendimce diyaloglar yapıyorum....
Ne muhteşem ağaçlar bunlar Tütü,bende fidanlara kıyamam, kocaman ağaçlar olsun isterim, ulu ulu, kimse kıymasa ağaçlara, eski iş yerimin orda yolu genişletmek için yüzlerce çam ağacını kestiler, öyle üzülmüştüm ki...
Sevgiyle kal...
Sevgili Tütü her ağacın kişiliği var bence de.Bunlarınsa yanlızlık başına vurmuş :))Şaka bir yana harikalar..sevgiler..
butterfly,
keşke ben çekseydim.O ağaçları görmeyi çok isterdim.Benim çocukluğum,ağaçlar ve hayvanlrla konuşarak,onlara kitap okuyarak geçti.Daha ileri giderek her ağaca isim takmıştım...
............................................
Sofi,
Biliyorum o ağaçları..Nasıl kıydılar onlara.Umarım başka bir yere taşımışlardır köklerini...
.............................................
Çok doğru bir teşhis cafe gusto,
Yalnızlık başlarına vurmuş bunların,ağaçlıktan çıkmışlar....İnsani şekiller almışlar..O yeşil ağaç,kafa şeklindeki ağacın adını elvis koymuşlar.Ona çok benziyormuş..
merhaba
ağaçları ben de çok severim hele böyle ihtişamlı çınarlar yok mu bayılırım
sana bir şiir okumak isterdim şimdi ama duyamazsın sesimi:)
en iyisi sen kendi sesinden dinlet kendine bu şiiri : http://www.siirdostu.com/siirler/12387/aziz_nesin/arkadasim_badem_agaci.html
Sessiz balık,
Keşke senin sesinden duysaydım o şiiri....
Üye olmam gerektiği için,hemen okuyamadım..1 saat sonra okuyacağımdan emin ol..Teşekkür ederim
tütü
ben küçükken bir ayva ağacı vardı babaanemlerin evinin arkasında .
o ağacı kendime ev yapardım , gövdesi öyle şekkilliydiki butün oyuncaklarımı üstüne çıkarırdım teker teker dizerdim.bütün gün hayal kurardım...
beni uzaklara götürdü tütü bu ağaçların...geçmiş zaman günlerine...
birgün keşke bize gelsen uzun uzun konuşsak ne güzel olur tütü
aynur bu bir davettir .:)sayfamda meil adresim var bir gün seni ağarlamayı ,dinlemeyi, çok isterim ,mutluluk duyarım
Canım Aynur,
O ağaç evlerin hikayesine hiç girmedim daha...Bir gün anlatırım elbet....Nasıl korkusuzca çıkıp otururmuşuz taa en tepelere...kitaplık yapmıştım bir ağacı.Ayaklarımı uzatabileceğim genişlikte dalları vardı...Börtü böcekten nasıl kormamışız,bahçeli evlerde yılan olur,nasıl korkmamışız bilmem...
Ben de ağırlamak isterim sizi...
Öpüyorum.
I do consіԁeг all of the іdeаs you've offered in your post. They'гe νeгy
convincing аnd can definitely worκ.
Still, thе posts аre very quick fοr novices.
Сould yοu pleaѕe lеngthen them a bit from
next timе? Thank уou for the ρost.
Also visit my weblog: click here - 1kviews
Yorum Gönder