Yalancı !

-"Yav boşver salağı,Her dediğine inanır.At birşey,gitme işe.Bak bana;geçen gün bizimkiler okey oynyacaklar,bir ben eksik olacağım.Yok öyle şey!Analarını ağlatmam lazım i.....in.Hemen patrona, halam ameliyat olmuş,gitmem lazım deyip,kahveye koştum."
-"Patron anlamadı mı?"
-Anlasa kaç yazar p.....ge?
-"Yaaaa....peki evdekiler ne diyor?
-Ulan onlar kim be?

....................................

Taş kesildim!
Otobüste gelirken,yolculardan ikisinin konuşması bu!
Biri ezile ,büzüle nasıl izin alacağım diyor,diğeri,elinde tesbih,ukalaca,narsist bir ses tonuyla,sanki patrona haraç keser gibi ve adeta yalanın her branşında birincilik aldığını düşündüren bir ses tonuyla,etrafını rahatsız ettiğinin farkına varmadığı gibi,herkesin onu dinlemekten zevk alıyormuş havasında,sanki takdir edilecek birşeyler söylüyormuş gibi rahatça yüksek sesle konuşabiliyordu.
Ben kısa bir bölümünü yazdım,daha neler neler konuştu.
Oturduğum yerde,dışımdan sakin ama içimde kabaran bir öfke ve yaklaşan bir fırtınanın sessizliği ile kıpırdanmaya başladım.Düşünceler birbirini,gururum da öfkemi bastırmaya çalışıyordu.
(Doğru olan,gidip adamın kafasını cama çarpa,çarpa parçalamak diye düşündüm.Elindeki tesbihin boncuklarını,söylediği her yalan için boğazından yutturmak!)Tabii bu parantez içi bir düşünceydi!
Birden düşüncelerimden utandım.Böyle şeyler bana göre değil.
İki kişi konuşuyor.Sana ne!
Bana sataşılmadığı müddetçe,karşımdakine kendi düşünce ve davranışlarına şiddet göstermem(arabadan atmam).İçimden yargılarım genelde...
Ama yalan söylemek söz kanusu olunca,çıldırıyorum adeta..
Adamın çevreye verdiği rahatsızlığa bakar mısınız ?

Peki ben yalan söylemiyor muyum?
Tabii söylüyorum.
Bazı durumlaran kurtulmak için bahaneler yaratıyorum elbette.Söylemek istemediğim şeyleri gizlerim,"bilmiyorum " derim.
Ama ,ben yalancı değilim!
YALANCILIK,hile yapmaktır.İnsanları dolandırmaktır.Bence tam bir hırsızlıktır.Duyguları çalıyor,etkilemek adına uydurulan yalanlar,adeta tiyatro niteliğinde ortaya çıkıyor.Tıpkı,otobüsteki adam gibi....

Düşünüyorum da,ailelere ne çok iş düşüyor bu konuda.Öğretmenlere de tabii...
Hani,insan haklarından söz ediyoruz ya!Bence,yalancılıkla mücadele edilmeli.Bunun için nasıl bir eğitim olur bilmiyorum ama ,uzmanlara çok iş düşüyor.

İlkokullara sırf bu nedenle bir ders konulmalı.Ya da mevcut öğretmenlerden bu işi iyi bilenler görevlendirilmeli.Özellikle din dersi eğitimcilerine daha çok iş düşüyor.Çünkü bizim dinimiz yalancılığı asla kabul etmez.
Oğlumun Din dersi öğretmenini,hayata bakış açısı nedeniyle çok beğeniyorum;Sosyal davranışlarla bağlantılı olarak eğitim veriyor."Haramı,helali,dürüstlüğü,saygıyı,sevgiyi,mütevazılığı" öğretiyor.
Ben de aynı kuralları,çocuklarıma öğretiyorum.

Siyasi yalanlardan tutun da,para hırsı,ikiyüzlülük ve islamcılık adına yapılan yalanın bol olduğu bir zamanda yaşıyoruz.Adına da yozlaşma diyoruz!

Hanımlar,Beyler!
Benimkisi bir dilek...
En büyük birikimi,doğruluk üzerine yaparsak,geleceğin en zengin neslini yetiştirmiş oluruz diye düşünüyorum.

Herşeyin başı eğitim!