Feribot martıları (İstanbul-Bursa hattı)

Deniz, martı kokuyor....

 

Kanatlarından yayılan farklı bir koku var martılarda....Ve inanılmaz bir aydınlık getiriyorlar havada süzülürken her biri...

..martılar ki sokak çocuklarıdır denizin...demiş  Can Yücel

Çok doğru,havadaki şamataları uslanmaz çocuklar gibi.

 

Aslında bizler varız diye oradalar,balık bulamadıkları için gemiden atılacak bir lokma ekmeğin peşindeler...Gelin gibi süzülerek,neredeyse uzatılan ekmekleri elden alacak kadar yakınlaşıyorlar.

Garibim serçeler de,inip binenelerin ayak bastığı yerlerde,dökülen susamlar ve her türlü artıkları yiyerek  besleniyorlar.Şöyle bir baktım,ne yiyorlar diye...İnanılmaz şeyler var,çokokrem gördüm ya!(araya reklam da aldık,yani o tür bir şey)hepsi ezilmiş şeyler....Aslında geminin temizlikçileri serçeler...Geri dönüşüm için çalışıyorlar...

Çocukların zihninde yer aladığından eminim.Her biri adeta yarış edercesine,aldıkları tostların yarısını onlara atıyorlar ve zevkten dört köşe olarak kahkahalar atıyorlar.

Yorulanlar filikalarda dinlenme molası veriyorlar.Eğer saldırgan hayvanlar olsalar,gagalarını yakından inceleme fırsatım olduğu için söylüyorum,tuttukları yeri koparırlar.İnanılmaz sert ve yırtıcı...

 

 

Sanırım yaşlanıyorum,üşüdüm...

Hava oldukça serinlediği zamanlardı,en iyisi içeri girmek dedim.Limana kadar içeride bekledim....