Fizik tedaviye başladığımız ilk günler,ve kadın ve erkeklerin bir arada tedavi gördükleri bir merkez,Aktif tıp merkezi.Perdeyle ayrılmış bölümlerde görevliler tedavi yapıyorlar.Sanırım 5.seanstı,görevli zemin kata inip fizik hareketlerinin yapılacağı bölüme gönderdi bizi..
İndik.
Geniş bir salon ve iki tarafı boydan boya ayna kaplanmış,belli ki bir sebebi var...
25 yaşlarında bir erkek görevli bizi karşıladı ve annemi yataklardan birine oturttu.Ve hareketleri yavaş yavaş anlatmaya başladı.Ve yatarak yapması gereken hareketleri anlatmaya başladı.Annemin tansiyonu çıkmaya başladı,bunu hissediyorum.Çünkü hareketleri sert ve isyankar!
-"Bu ne ya,erkekler de var,şimdi böyle şeyler olur mu?"gibilerinden konuşmalar başladı.
Dizlerine kadar gelen şort var eteğinin altında,çekinmesi gereken bir şey yok,ama anlatamıyorsun...
Ayaklarını uzatıp,tıpkı alttaki şemada olduğu gibi düz tutarak indirip kaldırması lazım.Buraya kadar bir şey yok,ancak nasıl ki içeri temizlik görevlisi((erkek) girdi annem durdu!
Bana bakıyor ama,göremediği için herhalde diye düşünüyorum,aynayı göstererek bir şeyler söylüyor.Anlaşılmaz bir şeyler geveliyor,adamı göstererek çoğul şeyler söylüyor.
Kızmaya başlıyorum,ama bir yandan sürekli eteğini kapatıyor yattığı yerden ve sert sert bana bakıyor.Adam ayak ucunda yerleri süpürüyor diye önüne geçtim ki biraz olsun rahatlasın diye,ama durmuyor ki annem.
Neyse adam biraz ilerledikten sonra,annem sağına dönüp;
-"Sizin neyiniz var ?"diye sordu.
Şaşkınlıkla onun baktığı yöne bakarak.
-"Anne! O sensin!"dediğimi hatırlıyorum,bir de hareketleri gösteren görevlinin hızla arkasına döndüğünü....
KOPTUK!
Annem şaşkınlıkla baktıktan sonra,o da katıldı gülmekten.Görevli gelip annemin elini tuttu,ama kimse konuşamıyor ki...
Artık kasıklarım ağrımaya başladı gülmekten.
Meğer annemin hareketleri şunu anlatıyormuş:
Yanında yatan hastanın da eteğini kapatmamı istiyor.Yanında oturan kişiyi de ( o da ben oluyorum)uyarmamı istiyor. Bitmedi,ayak ucundan gördüğü(aynadan )) hastayı da uyarmamı istiyor.
Ve ,bu adamlar dediği tek temizlik görevlisi..
Aynadan gördüğü kişiler hep tek ama annem kendini üç,beni üç ve temizlik görevlisini de üç kişi olarak görüyor.
Ama ,zeki kadın.Hemen bir espri patlatıyor.
-"Bir fıkra var ya,aynı ona benzedi bizim durum." diyor."köyden şehire gelen köylü bir kadın,aynalarla dolu bir mağazaya girince şaşırmış ve 'bizim köyün hepsi buraya gelmiş geziyor'demiş" "ben de ona benzedim dedi.
Gülmekten gözlerimizden yaş gele gele çıkış kapısına geldik.
O sırada kapıya yakın bir koltukta bir bey oturuyor.Annem"bu bey biz geldiğimizde burada oturuyordu,hala oturuyor,daha almadılar herhalde" diyor.Hem konuyu dağıtma hem de dikkatli olduğunu vurgulamaya çalışıyor."Yok annem,o da aşağıdaydı,hatta omuzlarına buz koydular.O bizden önce çıkmış" dedim.
Adam telefonla konuşuyor,ama annem onunla konuştuğunu sanıp,ona doğru hamle yapıp"efendim?"diyor."Anne! adam telefonla konuşuyor" dedim ve annemin sert bir hareketle beni neredeyse iterek kapıya yönlendirdiğini ve o sakat ayağıyla nasıl yürüdüğünü tahmin edemzsiniz.
Artık bizi kimse toparlayamaz diye düşünüyorum,zira gözlerimden akan yaşlardan önümü göremiyorum ki...
Taksiye nasıl binip,kendimizi eve nasıl atıp,soluğu tuvalette aldığımızı asla anlatamam size....
Saatlerce gülme krizine girdik....
Aslında yükselen tansiyonun,kulaklara ve gözlere verdiği yan etkiler bunlar....Ama neyse ki,gülerek bu olayı tatlıya bağlayarak,düşürdük tansiyonu.
Günün yorgunluğunu attık kısacası....
Adres
Aziz Mahmut Müdai Mah. Halk Cad. No:24
ÜSKÜDAR / İSTANBUL
Tel : 216 310 43 43 (pbx)
ÜSKÜDAR / İSTANBUL
Tel : 216 310 43 43 (pbx)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder