"Bir kedi istiyorum"demiştim..AMAAA..!!

Bizim ailece,bazen kedi krizimiz tutar..

Bu günlerde yine bu krizi yaşıyoruz.Ama apartmanda bakmak çok zor olduğu için,ve evde uğraşı isteyen bir bakımı olduğu için,eve almıyorum..

Ancak çocuklarım"n'olur anne alalım" diye ısrar ediyorlar.Ve "biz bakarız,asla ihtiyaçlarını sana bırakmayız "diyorlar...

Ben de onlardan habersiz Kedili blogları gezmeye başladım.O kadar fazla gezmiş olacağım ki,on aylık çinçilayı (evde fazla olduğu için)vermek isteyen bir bloğa not bıraktım..

Blog sahibi,benim telefonumu(diğer bloğumdan)bularak aradı.Ben o sırada dışarıdaydım,ve Zeynep yanımdaydı.Kedi için görüştüğümü anlayınca,ısrarla alalım diye beni ikna etmeye çalıştı..Tamam dedim,kalemim olmadığı için adresi alamadım..Nasılsa telefonda görünen numaradan arar bulurum diye düşündüm..Ama telefon elimden düşünce,arayan numaralar silindi..Hangi blogdan ulaşıp not bıraktığımı hatırlayamadığım için,Rengin hanıma ulaşamadım..

Her işte bir hayır vardır diyerek bekliyordum..Belki Rengin hanım arar diye..

Daha sonra ,ablama gittiğimde kedisini severken,ablamdan bir haftalığına kedisini bize vermesini rica ettim..Bakalım bizimkiler verdikleri sözde durup bakacaklar mı diye..Resimlerdeki" Gümüş"adlı kedi neredeyse üç haftadır bizde...

Amaaaa!

Kedinin herşeyi ile ben ilgilenmek zorunda kalıyorum..

Sevgili çocuklarım sadece sevme ve oynama kısmıyla alakadar oluyorlar!

Hergün sabah,akşam fırçalanması gerekiyor..Yemeği,suyu hergün iki kez tazeleniyor.Kumu hergün değişiyor..Hergün halıların üstünü tahta fırçasıyla alıyorum..Yerler iki kez siliniyor..Yapışkanlı rulo ile üstümüz temizleniyor.Oturma odasının koltuklarını hergün,koli bandıyla temizlemek zorundayım,tüylerin havalanmaması için.Yapışkanlı olduğu için,elektrik süpürgesine gerek kalmıyor..

Hepimizden fazla zaman alıyor bakımı..Tüyü döküldüğü için,salona ve mutfağa girmesi yasak..Kapılar kapalı tutuluyor..Yatakların üstüne çıkması yasak..Hayvan en sonunda,bilgisayar sandalyesine el koydu..

"Yeter "dedi,,"Siz bana yasak koyarsanız ben de sizin en çok vakit geçirdiğiniz yere el koyarım"

gibilerinden...

Koltuk siyah,daha oturur oturmaz tüy içinde kalıyor .Hemen bir havlu koydum,onun üzerine kuruluyor hasbam!

Nasıl söz dinliyor anlatamam..Gece yanımıza gelmiyor..Bilgisayar odasında yatıyor..

Ama ben yoruluyorum..

Her an boğazımda tüy varmış gibi hissediyorum..

Uzun tüylü kedilerin bu problemi oluyor ne yazık ki..

Şunu anladım ki,bahçeli bir evim olmadan alamam..Ablamın,neredeyse 100 metre kare terası var..Hayvanı özgürlüğüne geri gönderiyorum..Yine kriz tutarsa bizi,kısa süreli alırım Gümüş'ü..

Rengin hanım,

Her işte bir hayır vardır..

Telefon yüzünden size ulaşamıyorum..Bloğunuzun ismini hatırlamıyorum..Siz de yorum bırakmadığınız için iletişim kuramıyorum sizinle..Sadece konuştuğumuzda söylediğiniz isimle hatırlıyorum sizi..

Yine de sizi ziyaret etmek isterim..Lütfen en azından yorum bırakın..Yanlış anlamanızı istemem..

Bizim evde kedi bakamayacağımızı anlamış bulunmaktayım..

Bahçeli bir ev olmadan ,ASLA!