Ölümünden sonra...

Kızım liseye giderken,sınıf arkadaşlarından birinin babasının şair olduğunu söylemişti...
Demek ki çok ilgilenmemişim...Ya da önemsememişim ...
Birgün televizyon seyrederken,konuklardan birini görünce ,çakılım;
-"Aaaa bak anne Deniz'in babası bu!"
-"Yusuf Hayaloğlu mu?" diye şaşırdığımı hatırlıyorum...Ve çok hoşuma gitmişti o zamanlar...
Ama o kadar...Sadece şair olduğunu biliyordum...Şiirlerini okumuş muydum? Hayır! Sadece kendi ağzından okuduklarını biliyorum,ama hatırlamıyorum bile...

Tanıdığımı düşünüyordum...

Meğer hiç tanımıyormuşum...

5 gündür hastalanıp yataktan çıkamayan kızımın,telefondan,ağlamaklı sesini duyunca çok korktum...
-"Anne,Deniz'in babası ölmüş"..Sesi zor çıkıyordu...
Ne diyeceğimi bilemedim...Önce kendisine birşey olduğunu düşünmüştüm o ses tonundan...
Biliyordum ki canım çakılım,ışınlanıp onların yanında olmak istiyordu...
-Anne ya,ben de bir saat önce,kalan paramı soran bir mesaj göndermiştim Hazan ablaya,çok ayıp oldu.Ama bilmiyordum ki.."diyen sesi çok üzüntülüydü...
-"Kızım bilemezdin ki..Ben de duymamıştım.Üzme kendini,daha sonra gider konuşursun kendileriyle"dedim...
Çakılım,Deniz ve ablasının ortaklaşa açtığı yabancı dil dersanesinde öğretmenlik yapıyordu.Geçen ay ayrılmıştı iş yerinden.
O akşam,bütün haberleri gezerek ilgili tüm haberleri izledik kızımla...Üzüntümün yanında şaşkınlıkla izledim haberleri...İsminden başka hiçbir bilgim olmadığını farkedip suçlandım bir ara...

Ahmet Kaya'nın kayınbiraderi olduğunu,sevdiğim birçok şarkının söz yazarı olduğunu hiç bilmediğimi,gerçekten ne kadar önemli bir insan olduğunu anladığımda,bazı şeyleri ne kadar yüzelsel takip ettiğimizi anladım...Örneğin bir ressam olduğunu bilmiyordum...
Çocuklarının kendisine bu kadar çok benzediğini,öldükten sonra anladım...Mavi gözleri annelerinden aldıklarını düşünürdüm...Ağabeylerini hiç görmedim,ama iki kızı tamamiyle babalarının kopyaları...
Değerli birini,ölümünden sonra tanımak benim ayıbım...(ya da magazinsel olmadığı için dikkatimizi çekmedi(!) )

Ne kadar bildik bir türkünün sözlerinin onun olduğunu yeni öğrendim:

Şu dağlarda kar olsaydım olsaydım
Bir asi rüzgâr olsaydım olsaydım
Arar bulur muydun beni beni
Sahipsiz mezar olsaydım olsaydım
Şu yangında har olsaydım olsaydım
Ağlayıp bizâr olsaydım olsaydım
Belki yaslanırdın bana bana
Mahpusta duvar olsaydım olsaydım
Şu bozkırda han olsaydım olsaydım
Yıkık perişan olsaydım olsaydım
Yine sever miydin beni beni
Simsiyah duman olsaydım olsaydım
Şu yarada kan olsaydım olsaydım
Dökülüp ziyan olsaydım olsaydım
Bu dünyada yerim yokmuş yokmuş
Keşke bir yalan olsaydım olsaydım


Ve kendimi ayıpladım.Bazen yaşayan değerlerin hayatlarını araştırıp okumuyoruz.Kulaktan dolma bilgilerle yetiniyoruz...Son senelerdeki,çevreye olan duyarsızlığım nedeniyle kendimden utandım...Düşünün,kızımın arkadaşının babası oluşu dahi,araştırmam için bir sebepti...
Çünkü ben çocuklarımın arkadaşlarının aileleri ile hep tanışırdım mutlaka...Kimlerle arkadaşlık ediyorlar diye...Belki de tanınmış biri olduğu için güven verdi ve bir şairin çocukları asla yanlış olmaz diye mi düşündüm doğrusu hatırlamıyorum bile...

Hasta olduğunu bile duymamıştık.

Ama çok sigara içtiği için,zamanında çok ciddi rahatsızlıklar geçirdiğini duyuyordum Yusuf Hayaloğlu'nun...

56 yaş ,ölüm için henüz çok erken,ama sigara yüzünden,evlatlarına bu kadar büyük bir acı yaşatmamalıydı!
Ekranda gördüğüm yüzler,acının yüzleriydi...
Ve dilerim ki,onlar da sigara içmeyi bırakırlar...

Pandora,onun kendi sesinden bir arşivle anmış onu...

Ailesine başsağlığı diliyorum.Sabırlar diliyorum...

Kızım çok ağır hasta olmasaydı,törene gidecektik,ama hastaneye gidip tedaviye başladı.Şiddetli bir grip...(bunu da geniş olarak anlatacağım)....Nasıl bir gripse,düşmanımın başına vermesin...