Duvar-2- --------Kelime oyunları-----------

Hiçbir şey kesin değil


Aldanmalar....

Siz de yaşamışsınızdır........

Özellikle çocuklukta olur böyle yanılmalar..Ay ışığının,içeriye sızan kısmının duvara yansımasıyla

oluşan şekillerin,ruh halimize göre nesnelenmesi....Bilinmeyenin,o ana hükmetmesidir bu şekiller..Özellikle,rüzgarlı günlerde titrek gölgelenmeler meydana gelir ya,işte o zaman korkunun sesini duyarız..


Çocukluğumdan beri çok kitaba bakınca,,ve okuyunca,şekillere hikaye yazmam hiç zor olmazdı..



Aslında,ilk olarak gölgeleri keşfetmem,Elektrik kesintilerinde yakılan mumlardan sonra oldu..Yapılacak bir şey bulamayınca duvara yansıyan gölgelerimize gülmeye başlamıştık..Babam bildiği birkaç şekli bize gösterdikten sonra keşif başlamış oldu...Her türlü şekli denemeye başladık .İnanılmaz zevkli gelmişti.Tavşan ve kurt gölgesi yapmak en kolay olanıydı...



Yeni bir oyun keşfetmenin zevkini yaşıyorduk.Gece yatınca,perdeleri açıp,ay ışığından faydalanıp hayal dünyamızın içine dalıyorduk..Çarşafı başımıza geçirip,hayalet gölgeleri yapıp,

sonra da korku senaryoları yazıp,tirtir titreyerek yorganın altına saklanırdık.
Ulaşamadığımız şeylerin hayallerini yaratırdık.Masallar hayat bulurdu duvarlarımızda...


Hacivat -Karagöz oynardık ablamla,gülmekten çok kez yarım bırakmak zorunda kalırdık..



Duygularımızı ifade etmenin bir başka yolunu bulmuştuk.Duvarda konuşurduk adeta..Harflerin yansımasıyla,kelime oyunu oynardık..Yeni bir iletişim kurmuştuk..

Öğrenme zenginliğini yaşadığımızın farkında mıydık acaba?

Çocuklarımla da çok oynadım bunu..Özellikle yattıktan sonra,onların ufacık elleriyle bana anlattıkları hikayelere doyamazdım..

Bu arada önemli bir şeyi mutlaka paylaşmalıyım sizinle..

Ben çocuklarıma hiç masal anlatmadım!

Biraz hazırcı bir anneydim.."Sabah masal öğrenin,akşam bana anlatın" derdim çocuklarıma..Onlar da anneanneden ve teyzelerinden öğrendiklerini akşam bana anlatırlardı...

En komik olanına geliyorum!

Ben onlardan önce uyurdum!Bazen beni uyutmak için masal anlatırlardı ve gerçekten uyutup,anneannenin yanına kaçarlardı..

Bunu en çok Zeynep yapardı..Anneanneyle güzel vakit geçirince,beni uyutup, onun yanına giderdi.

Bir hayalet gibi yavaşça kalktığını hisserdim..

Kabaca bakıldığında,pek önemli görünmeyen gölge oyunları,belki de çocuk gelişiminde en faydalı öğrenme şekli olabilir..Hayal gücünü ve düşüncelerini anlatmakta zorluk çekmeyeceklerine inanıyorum..

Lütfen ,çocuklarınızın zihnini bir sınayın.Işıkları kapatın,mum yakın ve başlayın..Bakalım neler yaratacaklar?Ayrıca televizyonun ve bilgisayarın

araya koyduğu mesafeyi,bu oyunla kapatabilirsiniz..Nasıl eğlenceli oluyor anlatamam...
Bilinçaltı keşifler ortaya çıkıyor..Bir sinema salonu gibi,oyun ve seyirci aynı anda...

Bilmiyorum ,hiç denediniz mi..

Bana meditasyon gibi geliyordu o zamanlar..

Duvar kelimesi için daha farklı bir yazı düşünüyordum..Ama zaten içimiz kararmaya müsait,bari dedim biraz yaratıcı ve gevşeyici açıdan ele alayım..

Bu da şu anlama geliyor ki,dingin bir zihin için dinlenme şart...

Uzun senelerdir ,bu dinlenceyi yapmamıştım..Sanırım bu akşam epey eğleneceğiz..

Dört duvara sığınıp,bir çok şeyden kaçabiliyoruz,Duvara dayanıp,dinlenebiliyoruz,Resimlerimizi duvara asıp ölümsüzleştirebiliyoruz.

İnsanlardan kaçmak için,ruhumuzda duvarlar örebiliyoruz...Ağlama duvarı oluşturabiliyoruz...

Bazen bütünüyle deşarj olmak için,aynı zamanda üretken de olabiliriz..

Bakalım hangi şekiller çıkacak ortaya?

Haydi eller havaya..!!!

NOT: Baktım çok fazla derin konularla yazılmış duvar başlığı,Farklı bir pencereden daha bakalım istedim....Bir ağır yazı da benden gelecekti yoksa...