Yalancı,yalancı, sana kimse inanmaz...!

Hangi zihin yaratır yalanı?

Güvende olmayan zihin mi,yoksa zorluklar karsısında verilen tepkisel bir davranış veren zihin mi?

Korku gibi mesela...

Ne olabilir bu korkular?:

-Yalakalık yapanlar,

-Hataya düşenler,

-Kaybetme korkusu yaşayanlar,

-Otorite karşısında tırsanlar,

-Yalnız kalma korkusu yaşayanlar,

-Tartışmaktan kaçanlar,

-Kıskançlıktan öfkelenenler.

Kimlik yüzünden mesela:

-Zayıf bir kişiliğin,güçlü olanı yaralamak için,

-Kendi inançlarında yalnız kaldığı zaman,

-Bilgi toplayıp,kendi anladığıyla anlatmak,

-Aldattığı için.

Ne olursa olsun,ne yapılırsa yapılsın,ne söylenirse söylensin,ben şuna inanıyorum ki,bir yalan eninde sonunda ortaya çıkıyor.Kimisi çok uzun bir süre alır belki ama çıkıyor..Zararı kim görüyor?Aslında her iki taraf..Burada kazanan olmuyor.

Ne söylediğini bilmeyene haddini bildirmekten yanayım,ama yalan söyleyen bence doğal afet gibi,yıkıp geçiyor...Pişmanlık ve af,gideni getirir mi?

Düşünmeli ...

Ama,birde onur kırmadan söylenen pembe dediğimiz yalanlar var ki,önemli bir konu bence...

İhtiyacı olmadığı halde gereksinimi olduğunu söyleyerek,karşı tarafın desteğini alarak,yardım edebilmek.Bu çok önemli..Çünkü ihtiyacı olanın gururunu kırmadan yaklaşmanın adı dostluktur.

Özgüveni ve özsaygısı olmayanlar harcamak ve yok etmek amacıyla yalan söylerler...Zaten vücut dili,tutum ve davranışlarıyla alarm veriyordur onlar...

Aman uzak duralım..

Adaletli ve doğru bir yaşam diliyorum...