1 Temmuz 2009 Çarşamba

Terkedilmiş masumiyet (fotoğrafın dili-15.çalışma)

Gözlerinde derin bir keder vardı...
Bunca yılın ardından terkedilmek,hem de hiçbirşey söylemeden,tüm anılarının izlerini taşıyan eşyalarını da götürmek" neden" diyerek, düşüncelerinde isyan ediyordu...
"Nasıl anlayamadım,niye hiçbir sızıntı yokken yaptı bunu?"
"Niye hiçbir şey söylemedi,acaba diyemedi mi?"
Aşkın sızısıyla,neler düşündüğünü,neler düşüneceğini bile anlayamıyordu ki....Masumiyetin ta kendisiydi yüzüne yerleşen...Kötülük olmadan,nedenlerin içinde kaybolmak!
"Neden kayıtsızsın,arasana,neden elin kolun bağlı bekliyorsun?" diyenlere,gidene olan özlemini anlatsa,anlayabilecekler mi acaba?
Kendi bile anlayamazken,ne anlatacaktı ki ?
Sadece kederli gözlerle bakıyordu etrafa....
Hatırlayacağı,koklayacağı,sarılacağı bir eşya bile kalmamıştı ki,teselli bulabileceği her şeyi götürmüştü...Peki neden?
Cehennem gibi bir yanlızlık içindeydi...Sadece etrafında ağıt gibi uğuldayan lanet eden konuşmalardan uzaklaşamıyordu...Kapıyı kapatıp,kendini içeriye hapsederek özgür kalmayı seçti...
"Keşke hiç büyümeseydim"diyerek annesinin kucağına süzülüverdi...Anne de bir o kadar sessiz kalarak,paylaştı onun kederini,acısını..Onun kadar şiddetli hissetti bu yalnızlığı...Sıcacık kollarıyla sararak,yorgun bedenini dinlendirmeye çalışıyordu masum kızının...
Oysa o,hatıralarından bir müze yaratmıştı bile içinde...Gözyaşı bile dökemiyordu...Ne olursa olsun bu birlikteliği kirletecek hiçbir düşünceyi getirmeyecekti aklına...Ta ki,tasasız düşüncelerine,yeni duygular tecavüz edene kadar,kendini yiyip bitirmeyeceğine söz verdi kendi kendine....
Bu düşüncelerin huzuruyla uyudu ,çıplak evinin içinde,annesinin kucağında.....

Bu hikayeyi Öykü Atölyesinin Fotoğrafın dili(15.çalışma) için yazdım....

6 yorum:

Tijen dedi ki...

Öykü atölyesi. Güzel bir etkinlik olmalı sevgili komşum. Ben de içimdeki öykü atölyesine devam ediyorum, rüyalarımdaki...

Belgin dedi ki...

Tütüm, cok güzel bir hikayeydi, yüregine saglik.

Sevgilerimle

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Öyküye devam, Öykü atölyesine devam, yazmaya devam...
Çok güzel, yüreğine ve kurşun kalemine sağlık.
Sevgiler...

Moonish (moonsun) dedi ki...

Tutucum, insan ozgurlugunu kendini kilitleyerek elde ediyor bazen oykudeki gibi... nedenlerini bilmesede belki de tek ozgurlugu kendini izole etmektir insanin..

Kocaman sevgilerimi gonderiyorum sana Tutucum :)

etki alanı dedi ki...

Sen çok güzel öyküler yaşıyorsun ve biz de bundan tadlanıyoruz.
Harikasın sevgili Tijen...

........................

Resmin bendeki ilk etkisi bu oldu sevgili Belgin...

........................

Ne hoş öyküler çıkıyor değil mi Nur hanım...
Mümkün olduğunca dile getirmeye çalıştım hissettiklerimi...

...........................

Aslında en iyi terapidir kendini izole etmek...
Bunu en fazla ben yaşarım.Kimse içimdekini bilemez,köpekler kendi yaralarını yalayarak atlatırlar ya,işte ben de aynen böyle yapıyorum.Kendi kendimi iyileştiriyorum...
En doğru yol budur benim için...

Adsız dedi ki...

Hi there it's me, I am also visiting this site daily, this web site is genuinely nice and the people are really sharing pleasant thoughts.

Here is my homepage; http://www.beatlast.com/groups/buy-facebook-likes-middle-east