Oyunun kuralları....

Servis,Paşabahçe'de durup,aslında bu saatteki servise ,kalkıştan binmesi gereken bayanlardan birini aldı.

-"Hayırdır"dedim.

-"Fırına geldim de"dedi.

-"Eşim buradaki fırının ekmeğini yiyebiliyor" dedi.

-"Niye ,özel ekmek yapan bir fırın mı?Eşin hasta mı?"

-"Hayır,abla."dediğinde,muzip bir ifade belirdi yüzünde.

-"Bu ekmeği çok seviyor da ondan.Şimdi ilerdeki fırında da aynısını yapıyorlar.Bir önceki servisle gelip,ekmeği alıp bu servisle gitmek için erken çıktım."dedi.

-"Başka ekmeği yemiyor,çok seviyor"deyince,aklıma gelen soruyu soramadım."Niye sen alıyorsun da o almıyor ?"diye.Nihayetinde servisler özel oto değil.Ve "bu fedakarlığı niye sen yapıyorsun?"diye.Ama sustum.Şikayet bile etse,bana ne!

Her zaman nasıl alacak,diye tasa yaptım birden.Ama servis saatlerine göre ayarlayıp,bir öncekiyle gelip alıyor,diğerine yetişiyor.Cin gibi maşallah!

Halbuki,bir gün önce,gripten başını kaldıramıyorken,söyleniyordu."Herşey bana bakıyor.Hasta olmaya bile hakkım yok" diye ,burnunu çekerek.

Haftada sadece bir gün izni varmış.Perşembe günü.Kesin bütün gün yatıyordur diye düşünüyorsunuz doğal olarak değil mi?Bu sabah,aynı mahallede oturan bir arkadaşıyla randevulaşıyordu serviste.

Hayır,hayır!

Gezmeye ya da sinemaya değil.

Evde börek açmak için!

Üç tepsi su böreğini çok iyi yaptığı için diğer hanımla konuşuyorlardı.

-"Kaç kilo un alayım?"

-"Üç kilo al.yağın vardı senin."diyerek ,alınması gereken malzemeleri kararlaştırıyorlardı.Dip frize koyup,ara ara çıkarıp yemek için stok yapıyor bu boş gününde....

Birbirlerine nasıl destek oluyorlar anlatamam."Sen bekle ben yaparım "muhabbetini çok duyar oldum serviste....

Evin her yükü üstlerinde.

Sabah kalkıp,eve odun taşıdıklarından,akşam yemeği için planlar yapıp,malzemeleri düşünmeleri,çamaşırı ve kurutma çabalarını dinlerken,her birinin ne kadar güçlü kadınlar olduklarını düşündüm.

............

Sonra kendi kendime ,sabah kalktıktan sonra,yatana kadar yaptıklarımı düşünmeye başlıyorum;

Sabah 05.30'da uyanıyorum.Niye diye sormayın,çünkü bilmiyorum.Sanırım vücudumu bu saate ayarladım ben.

-Yatağımı topluyorum.

-Kapının dışından (kalktığımı duyuyorlar) bağıran iki kedimi ve yeni eklenen yavru köpeği susturmak için yemeklerini hazırlıyorum.Bahçeye çıkıp yemeklerini veriyorum.

-Sütü ısıtıp,oğluma bir bardak içiriyorum.

-Bulaşık makinesini ve çamaşır makinesini çalıştırıyorum.(çamaşır biz gelene kadar kurusun diye)

-Telefonları şarja koyuyorum.

-Giysilerimi hazırlıyorum.

-Kahvaltı masasını kuruyorum.

-Çocuklar kalkmadan yerleri siliyorum.

-Bahçe betonunu yıkıyorum(sağolsun köpek ortalığı mahvediyor)

-Kapı girişlerini böcek ilacıyla(konsantre Bazodin)ilaçlıyorum ki,soğuktan kaçan böcekler içeri girmesin diye...(şimdiye kadar olmadı ama,soğuklar beni korkuttuğu gibi onlarıda korkutabilir)

-Evden en erken ben çıktığım için ,kahvaltımı yapıyorum.

-Çamaşırı asıyorum.

-Akşam yemeği için,buzluktan çıkması gerekenleri çıkarıyorum,ya da bakliyatsa suya koyuyorum ki geldiğimde yemek çabuk olsun diye.

-Bu sırada televizyon açık ve haber kanallarında,hava durumunu kaçırmamaya çalışıyorum ki çocuklara ne giymeleri gerektiğini söyliyeyim.(şemsiye gibi)

-Ufak bir ütü operasyonu oluyor.

-Bulaşık makinesi bitince kapatıyorum.

-Saat artık 07.15 olunca giyiniyorum.Ve evden çıkıyorum.

Akşam;

-Servisten inince,fırından ekmek alıyorum,markete gidip,eksikleri tamamlayıp,eve doğru yol alıyorum.90 basamaklı sokak merdivenini dilim dışarıda çıktıktan sonra,eskort (kediler)eşliğinde bahçeye giriyorum.İtiş kakışla onlar dışarıda kalırken,kendimi eve atıyorum.

-Her akşam diyorum ki"gider gitmez uzanacağım".Hala uygulayamadım.Üstümü değiştirip,lavabo işleri hallolunca,mutfağa giriyorum.Yemek yapmak 45 dakikamı alıyor.

-Bulaşık makinesi boşaltılıyor.

-Masayı hazırlayıp,ceviz sırığımla yiyoruz.Çakıl geç geldiği için beklemiyoruz.

-Okul ve iş sohbetlerimizden sonra,mutfak toplanıyor.

-Elektrik süpürgesiyle süpürdükten sonra,OTURUYORUM!

Eğer ceviz sırığı,aile toplantısı istemezse,program seyrediyorum.Ya da öyle sanıyorum.Çünkü uzandığım yerden çocuklarımın sesiyle uyanıyorum.

-"Anne,çok horluyorsun!"

-"Şişmanlıktandır" diyorum her seferinde mahmur mahmur...Nedense?

Kendimi dışarıdan bir gözle izleyince bunları gördüm...

Siz de dener misiniz? Bakalım neler çıkacak...