Prenses'imin doğumu yakınlaşıyor....

Benim prensesim her an doğum yapabilir. 2,5 ay önce yavrularını düşürmüştü.Yeniden hamile kalması için biraz süre gerekir diye düşünmüştüm.Ama bizim kızı evde tutabilene aşkolsun.
Tekrar hamile kalmak için,bütün kedilere cilve yapmaya başladı.


Bu kadar sakin bir kedi,hele ki yanına hiçbir erkek kediyi yaklaştırmayan ve sürekli kaçan bu
güzel kızım,ailece hepimizi hayal kırıklığına uğrattı.Çocuklarım şaşkınlık içerisinde onun yaptıklarını izlemek durumunda kaldılar.Hele sırığım"anne onu bir daha eve alma,tam sokak kedisi oldu, sokak kızı irma gibi davranıyor."diye beni sürekli uyarmaya başladı.İrma aşağı ,irma yukarı diye diye "Ayran" olan ismi "İrma "olarak geçici olarak değiştirildi...

Annelik duyguları tam doruk noktasındayken,evde 4 tane yavrusunu düşürmüştü,geri kalanlarını da dışarıda...



Sanırım bu yoğun duygularla,tekrar anne olmak istemişti.Ve şimdi hamile!
Şu günlerde de doğurmak üzere....
Evde sürekli yer arıyor.Benim hazırladığım yeri pek beğenmedi.Hem sepet hazırladım,hem de büyük karton kutunun içine havlular koyup düzenledim.

Ama bizim kız,dolapların kapaklarını açmaya çalışıyor.
Geçenlerde,Çakılın odasına gizlice girdiğini gördüm.Çakıl her iki kedinin odasına girmemesi için aldığı önlemlere rağmen bir fırsat yakaladı.


Hemen sessizce kızımı çağırdım,kapının önünden gözetlemeye başladık.Aralık olan dolabın içinden çıkarabildiği bütün giysileri patisiyle çıkardı.Bir yandan çılgına dönen kızımı zaptetmeye çalışırken susması için elimle işaret yapıyorum.Dolabı tek eliyle boşalttı ama kapısını tam açamadığı için,yere yattı hemen,ama gözlerinide dolaptan ayırmıyor...Sonra girip kucakladım,salona getirip kutuya koydum.
Kızım da bütün çıkarılanları çamaşır makinesine yerleştirip yıkadı...Ne diyeyim ki? :-))







Benim romantik oğlum da,yeşillikler içinde yatıp kalkıyor.

Onunda çapkınlık uğruna başına gelmeyen kalmıyor.İki ay topal gezdi,erkek kedilerle kavga etmediği gün yok gibi.Evde tutamıyorum ki....

Son iki gündür de eve uğramıyor...Kimbilir nerelerde...











Nasılsa acıkınca,kapıya gelip yalvarır.
Tüyleri çok döküldüğü için eve almamaya çalışıyorum.Bir de ayaklarını yıka,üstlerini sil öyle içeri al davası beni yoruyor.
Gerçi arada kaçıyorlar içeriye ama elimde paspas peşlerinden koşmak,çok yoruyor beni...






Zaten onlarda,dışarıda serin yerde yatmaya başladılar...sadece acıkınca,eve girmek için çıkarmadıkları ses kalmıyor.
Hele "Gazoz" inanılmaz kalın ses çıkarıyor.Komşular bile artık rahatsız olmaya başlamışlardır eminim. Son günlerde benim bahçeyle ilgilenmem,onların da hoşuna gitmiş olmalı ki,sürekli saklambaç oynuyorlar ikisi de..Ağaçların tepesinden benim saçlarıma patileriyle dokunmaya çalışıp,ilgimi çekmeye çalışıyorlar.
Benim terapi ilaçlarım onlar....
Ama dilerim "Ayran",yavru sayısını abartmaz....3 adet yaparsa,zaten doğmadan sahipleri belli oldu onların.Daha sonra,güzel kızımı kısırlaştırmayı düşünüyorum.
Hele bir kez anne olsun da...