Doğmak,elimizde değil!
Ölmek de elimizde değil!
Ama yaşamak?
İnsanca yaşamak elimizde olmalı!
Bu fotoğraf ,doğumun,yaşamın ve ölümün,içiçe olduğunu çok iyi anlatmış....
Aynı gün,erken doğum haberi aldığımda ve yine aynı hafta bir yakınımın evlilik haberiyle,tavan yapan duygularımın,aynı hafta eski iş arkadaşlarımdan birinin,akciğer kanseri nedeniyle hayata veda edişinde yaşadığım şoku,tam anlattığı için,içiçe yaşadığım duygularımın resmedilmiş hali olarak gördüm bu fotoğrafı...
Karşılamada ve vedada toplanan kalabalık,yaşamımızın neresinde?
Tarih itibariyle,Amerika'da o binaya,sağlam girenlerin,terör eyleminden,önceki ve sonraki halini de yansıttı bana....
Öykü Atölyesinin,Fotoğrafın dili(8.çalışma)için yazılmıştır...
9 yorum:
Gerçekten öyle; doğum, yaşam ve ölüm gibi... Bunların tümünü kısa sürelerle yaşaman kötü bir tecrübe olmuş.
Sevgiler...
Fotoğrafı gördüğümde düşündüğüm buydu işte.
Doğum dipdiri, yaşam ateş gibi ve ölüm kapkara.
çok da güzel anlatmışsın.
Gerçekten o coşkulu kalabalık yaşarken neremizde.
Ellerine sağlık,
Sevgiler...
O çoşkulu kalabalık,zoru sevmiyor.Şu an da etrafımız da kimse yok :((
Çok güzel yansıtmışsın foroğrafta gördüklerini,başlangıç,gelişme ve sonuç gibi görmüştüm ben ama senin gördüklerin daha etkili geldi bana.Emeğine sağlık Tütü...
Her yazının da bir başlangıcı gelişmesi ve sonucu var.Ama gerçekten ölüm kadar karanlık ne var?
Ellerine sağlık.
evet güzel bi örnekleme olmuş...
tebrikler..
Ben olayları içiçe yaşamaya alıştım Sema'cığım...Bir olay beni kesmiyor artık! :-))
..................................
Hani,bir ölüm duyduğumuzda,aaaaa,o insan mıydı*" diyerek hatırlarız ya,belki o kalabalık budur..Ne dersiniz Nur hanım?
...............................
Bana mı söylüyorsun Suzi? Beklemediğin birçok insanı yanında buluyorsun,ama beklediklerini değil...
.................................
Teşekkür ederim Aylin,
Tatlı şurubun kocaman olmuş...Yiyebilir miyim? :-))
...............................
O karanlık mümkün olduğunca geç gelsin sevgili Sufi...ne uzaktan isterim ne de yakından...
................................
1sen,
uğradığın için teşekkür ederim...
Ne kadar iç içe her şey. Doğum, yaşam ve ölüm. İnsan garip, karmaşık bir mahluk. Birçok duyguyu bir arada yaşayabiliyor.
Hele ki ben incegülüm....Son birkaç yıl,inanılmaz içiçe yaşadım olayları...O yüzden gelebilecek olaylar artık pek sürpriz olmuyor...Bazılarına o kadar doğal tepkiler veriyorum ki artık,çocuklarım bile şaşırıyorlar benim tepkilerime....
Herşeye alışabiliyoruz....
Yorum Gönder