Aklıma geldi:
1-Gürültüde sesimi duyuramayacağım için susmalı mıyım?
2-Yangınları söndüremeyeceğim için,çöl hayatını mı benimsemeliyim?
3-Bu yaşta okumak neyime deyip,ölümü mü beklemeliyim?
4-Masumiyeti oynadıkları için,kanıp,tepedekileri alkışlamalı mıyım?
5-50 kız öldü! Kader mi demeliyim?
6-Bir karış toprak vermem diyenler,yangınlar sonucunda,bir avuç toprağımız kalacağını bilmiyor mu?Ya da ben mi salağım?
7-Bedava,yakacak ve aş dağıtılıyor.Ben niye iş arıyorum ki?Halkın cebinden gidiyormuş,bana ne mi demeliyim?
8-12 Eylül'ün adı var..Ya hergün gelen darbelere ne isim vermeliyim?
9-Yuvaların yıkılmasına sebep olan,kredi kartları reklamlarına aldanmalı mıyım?
10-Çöken piyasaya rağmen umudumu yitirmemeli miyim?
11-1 hafta boyunca hakaret diye kabul edip böğürerek ağladığım,hem yardım paketini,hem de, birlikte gelen,2000 ytl'yi kabul mü etmeliydim?
12-Yani,yalnız bir kadın olduğum için çok mu aciz görünüyorum?Ya da öyle mi olmalıyım?
13-AYAKLAR ! Üstünde durmak için değil midir?
Hayat kabullenmek midir?
Yapamam!
Ama elimden ne geliyor?
Sesim duyuluyor mu?
Ya da şu şarkıyı söylemeliyim;
Bir başkadır benim memleketim!
4 yorum:
Canım, ne çok yazı yazmışsın ben internete giremeyeli.Hepsinin üstüne "insan,düşünen hayvanmış" yazın muhteşem, Ama birgün sarı saçlı yine gelecek inan üzme sen canını bebeğim.Sevgilerimle.Dilek
Düşünmek ve sorgulamak gerek. Bunu herkes yapabilse belki bir çok sorumuzun cevabı yerini bulacak.
Selamlar, sevgiler.
Sesin duyuluyor Sevgili Tütü, duyuluyor da, ne yazık ki sadece duyduğunu anlayabilecek azbir kitle tarafından.
İçimdeki isyanları ne güzel yansıtıyorsun.
İsyanlarımı ve sarı saçlıma olan özlemlerimi paylaştığınız için teşekkür ederim...
Yorum Gönder