-"Keşke "diyor.."keşke""Hayata daha fazla birşeyler verseydim"
Geçmişe döndü,sigarasını tüttürdüğü,buz gibi taşta otururken...
Ne güzel bir evi vardı,kocaman bahçede iki katlı ...
Güzel evinin sıcaklığını hissetti bir an...
Kocasını,bir borçlunun evine zorla gönderdiğini,çıkan kavga sonucu,onu kaybettiği günler kabus gibiydi...
Tek oğlu,istemediği biriyle evlendi diye,evden kovuşunu,bir ay sonra evinin yanışını ve gözlerini açtığında tanımadığı bir yerde olduğu günleri hatırladığı zaman hafızasının o bölümünün neden olmadığını hatırlamaya çalışırken....
-"Kıskançlık ve hırsın sonucuyum ben "diye düşündü...
Halbuki oğlu ısrarla yanlarına gelmesini istiyordu...Torunlarıyla beraber olmasını istiyordu...
Neden kabul etmemişti?
Gurur muydu onu iten yoksa utanç mıydı bilmiyordu...
Artık anlayamıyordu...Gelgitleri oluyordu...Bazen hatırlıyor,bazen ara uzuyordu...Ne ara torunları olmuştu...?
Nerede olduğunu bile bilmiyordu...
Oğlu neredeydi?Neden yalnızdı?
Kötülüğün hayatına girmesine nasıl bu kadar izin vermişti..?
Adı neydi?
Birden korktu!
Yalnız ölmekten....
Ama bilmiyordu ki gazetelerde kayıp sayfalarında resmi olduğunu...
"Resimde gördüğünüz kişi annemdir.Hafızasını kaybettiği için,bulunduğu bakım evinden ayrıldığının farkında bile değil...Görenlerin .....nolu telefona bildirmelerini rica ediyorum...."
Kaybolmuş bir kişilik bulunabilir mi?
Yüzündeki yaşanmışlığın temelinde bir kötülüğün olduğunu kim bilebilir ki?
Elbette korkmalıydı!
Hayata ne verirsen onu alırsın!
........................................
Fotoğraf : Özlem Özel Gürbüz
Öykü atölyesi : Fotoğrafın dili
13 yorum:
Benimde aklıma bu tarz bir yazı yazmak gelmişti ama bir türlü cümleleri bağlayamadım birbirine.Yazın çok güzel olmuş,özellikle bunadığını belirtmen çok çarpıcı bence.Kalemine sağlık
"Kul zulmeder, kader adalet eder" okuyunca bu söz geldi aklıma...
Adalet eninde sonunda tecelli eder...
Allah korkusu haric,insanin korkucagi tek kisi kendisidir.
Onunda tek caresi sevgidir.Kendini seven kisi her kezi sever.Tipki yalnizlik gibi;aileniz,cevreniz ne kadar kalaba olsa bile insanlar her zaman yalnizdirlar.Onunda caresi paylasmakdir.Ne kadar paylasirsak yükümüz hafifler.
Resme bakicak olursak Merdivenin alt basamaklarina gelmis,duraklamisdir.
Ya yanina oturup yanlizligi paylasacaksin ya da o farkina varmadan basamaklari tekrar cikmasini sagliyacaksin.
Saygilar.
Cok uzuldum haline, anlatiminla da buyulendim. Yani Etki Alanim yine etkiledin.....
SEN HAYATLARA TAT KATAN HAYAT KATAN BİR TÜTÜSÜN
SENİN ETKİ ALANIN HAYATIN ETKİSİNİ VURUR YÜZÜME
BU YÜZDEN YAZMALISIN DAHA ÇOK DAHA ÇOK HATTA HİÇ KALEM DÜŞMEMELİ ELİNDEN
KANAMALI PARMAKLARIIIN
O SON NEFESİN GELİNCEYEDEK
BONCUKLAR SÜSLER ONLARDA GÜZELLER AMA SEN YAZMAK İÇİN DOĞMUŞSUUUUN TÜTÜÜÜ
Hayata ne verirsen onu alırsın!demişsiiin
BİZE BİRAZ HAYAT VER TÜTÜ
GERÇEK HAYATLARIN ETKİSİ ALTINA SOK BİZİİİ
farkında değiliz gündüzle gecenin
gençlikle geçenin
sağlıkla hastalığın
huzurla mutluluğun
para hırsı sarmış her yerimizi
kariyerimiz olmalı mutlaka yoksa adam değiliz sanki
okseyi öss geçmeli şimdi çocuklar
anlat bize tütü aşkıda yalnızlığıdaa....
çok oldu işte böyle etkiledin beni koptum gittim özüme döndüm bir akşam üstü öylesine linkine bakmıştım oysakii...
aynur
bazı sevmeye değer kadınlar tanıdım beni her seferinde şaşırtmayı bildikleri için
Öykü süper; büyük bir zevkle okudum. Kalemine sağlık...
senden beklediğim gibi bir öykü..biraz negatif ilk defa dedim ama..
ilahi adalet neylersin.
kalemine sağlık..
aklımdan geçenlerin azıcığını kalemine aktarmışsın.hayatımızda her zaman karşılaştığımız noktalar bunlar.bazen bu insanı korkutuyor ilersi için kendimiz için.istemeden de olsa bazı şeyler istem dışı oluyor ve pişmanlık duyduğumuz zamanlar oluyor.
son sözün zaten her şeyi anlattı.
Çok zor bir durum bu. Hangimiz nasıl ve nerede olacağımızı bilmeden yaşıyoruz aslında. Geçmiş yaşanmış bitmiş, gelecek belirsiz. Bu gün mü atıyoruz temellerini yarınımızın? Çok farklı bir pencere açmışsın yine. ellerine sağlık.
Sevgiyle...
Sevgili Aylin,
Senin yazmış olduğun yazıya da ben bayıldım...Hele müziğinle ikisi bir araya gelince muhteşem olmuş...
..................................
Ne yazık değil mi nt?
Giden hayatlarda kimbilir neler saklı...Asıl o kadını bulup hayat hikayesini dinlemek isterdim...
.............................
Çok isterdim onun elinden tutup gideceği yere götürmeyi Erdil bey,
En çok yardıma ihtiyacı olduğu zamanlar...Dediğiniz gibi yükü hafifletmek gerek..
Saygılarımla..
............................
Canım yıldızım hoşgeldin,
Epeydir yoksun ortada....Gelişinle sen de beni etkiledin...
..............................
Sevgili Aynur,
Gösterdiğin coşku karşısında hala şaşkınım...Ne kadar hoş şeyler yazmışsın...Böyle bir etki yarattığım için çok mutlu oldum...Sevginin bir alışveriş olduğunu öyle güzel kanıtlıyorsun ki,ne diyeceğimi bilemiyorum....Çok teşekkür ederim canım...Üçünüzünde yanaklarından sevgiyle öpüyorum...
...............................
Sevgili ebruli,
Bir resmin bize neler yaşattığına bakar mısın?Alıp götürüyor bizi...
Beğendiğine çok sevindim...
...............................
Aslında her ihtiyarın iyi olacağı izlenimi vardır hepimizde,sevgili bendeniz...
Oysa kötülüğü yapanlar da ihtiyarlıyorlar ve devam edebiliyorlar aynı huylarına...O yüzden bir farklılık olsun istedim..
............................
Ne güzel anlatmışsın,hislerim ve ben...
Güzel şeyler sunalım ki karşılığı güzel olsun..Ama doğal olarak ve içten olmalı...
.............................
Aslında insana neler hatırlatıyor bu resim değil mi incegülüm?
Her dakika yeni bir konu çıkabilecek bir resim bu...
Okuduğum her yazı inanılmaz güzel..
Beğendiğine sevindim..Teşekkür ederim
Sevgili Tütü,
Korkunun ecele faydası yoktur derler, işte ispatı bu yazı. Korkmak!
hayata ne verirsen onu alırsın, zaman zaman gerçek yaşamda rastlanılan bu yazındaki durum için ben çok düşünürüm,suç nedir? suç kimde? hiç bir zaman peşin hüküm vermem.
İnsanın kendisinden korkması kadar zor bir durum yoktur, bunun çaresi de Erdil beyin söylediği gibi sevgidir.
Hiç kimsenin sevgi gibi kutsal bir duygudan yoksun olmaması dileğiyle.
Sevgiyle öperim.
çok etkileyici, tebrikler..
Sevgili nur hanım,
Seneler geçtikçe,hayata daha farklı bakmayı öğreniyor insan...Ben çok relaks oldum nedense...Sevgiden yoksun olunmaması konusunda çok haklısınız...
Erdil bey ve siz birer felsefesiniz benim gözümde...Her yazınızdan bilgelik fşkırıyor..Blog dünyasının sayılı yol göstericilerisiniz....
İyi ki varsınız...
.................................
Çok teşekkür ederim yalnızlar kraliçesi...
Sevgiyle kal...
Yorum Gönder