

-"Anne,ben bugün okula gitmesem."
-"Niye,haşmetmeap?"
-"Ya ben ciddiyim,ateşim var ve çok halsizim."
-"Eeeee,ne yapacağız yani?.Kahvaltını yap ve ateş düşürücü al.Okul saatine kadar iyi olursun."
-"Sanmıyorum anne,sanırım kötüleşiyorum."
-"O zaman,git rapor al,hem de muayene olmuş olursun."
-"Offff,nasıl gideceğim ya!"
-"........."
-"İyi tamam ,giderim."
Bir saat sonra,bir telefon daha;
-"Anne,iki günlük rapor aldım.Hem matematik çalışırım."
-"Sen?.Allah,Allah.Hadi bakalım.Dikkatli ol."
Bir saat sonra;
-"Anne,benim midem bulanıyor.Ve ishal oldum.Ateşim de çıkıyor.Ne yapayım?"
-"Önce telaş etmeyi bırak.Yemek yedin mi?"
-"Evet."
-"Hemen ilaç al ve bol suyla iç.10 dakika sonra bir kase yoğurt ye ve buz torbasını beze sarıp başına koy."
-"Tamam annem.Seni çok seviyorum."
-"Seviyorsan dediklerimi yap.Ben de seni."
15 dakika sonra;
-"Anne,internetten baktım,bu belirtiler domuz gribinin belirtileri.Galiba ben domuz gribiyim".
-"Oğlum hele bir eve geleyim de öyle karar verelim olur mu?"
-"Ooooo,akşamı mı bekleyeceğiz?"
-"Hay Allah! Şu özel hastanelerimden birine telefon açayım da,sana bir ambulans göndersinler OĞLUM !"
-"Dalga geçme anne yaaa!"
-"Ne bekliyorsun ya.Hemen çıkıp gelmemi mi?" "Ne diyeceğim? Benim oğlum kendi kendine domuz gribi teşhisi koymuş,izin istiyorum mu diyeceğim?"
-"İyi peki öleyim o zaman!"
Telefonu yüzüme kapattı!
yarım saat sonra;
-"Anne gerçekten çok kötüyüm."
-" O zaman bir taksi çağır ve acile git muayene ol.""İlle de benim gelmem mi gerekiyor?
-"Hiç ciddiye almıyorsun beni."
Tekrar telefonu yüzüme kapattı.
bunun gibi beş telefon daha geldi beyzademden.En son gelen telefondaki ses artık komadaki sesti.
-"Anne,ne zaman geleceksin.Ben yataktan çıkamıyorum.Ateşim çok fazla ve midem bulanıyor."
-"Tamam tamam,yarım saat sonra evdeyim.Servisteyim şu an."
Gerçekten kötü galiba demeye başladım.İşi ciddiye almıyorum ama,ya hastaysa diye kuruntu yapmaya başladım.
Gittim ki,yatakta inliyor.Koştum ateşine baktım,pek fazla değil.
Hemen internetten Uzman tv yi açtım ve sesli açıklamaları birlikte dinledik.Yatakta hareket başladı biraz.Buzu koymamış başına.
Mutfağa gittim ve kahvaltı hazırlamaya üşenmiş ki,yemek yememiş.Hap içmemiş.
Sinirle yanına gidince,acınası bir koma haliyle inleyerek;
-"Halim yok ki anne,kalkamadım."
Sinir içinde gidip tepsiye yemek hazırlayıp getirdim yatağına.
Yedikten sonra sesi düzelmeye başladı.meyve suyu sıkıp verdim.Ve ateş düşürücü ve ağrı kesiciyi verdikten sonra,banyo yapmasını söyledim.Banyodan sonra birden iyileşti.
Gelip sarılmalar ve;
-" Annemmm,iyi ki varsın."
-"Yaaa,iyi ki varım.Gelmeseydim ölüyordun değilmi köfte!"
-"Şu an nasıl iyiyim anlatamam annem.nasılda gelip herşeyi düzelttin hemen.Sihirbaz annem benim."
O sırık haliyle kucağıma sarılıp,şevkat beklemesi yok mu,döveyim mi seveyim mi bilemedim.
Bizim domuz gribimiz bir günlükmüş!
:-))
Aman öyle olsun,uzak dursun....
Kaç yaşındaydım?
Sanırım lise dönemlerimdi.Ablam daha üniversiteye gitmemiş olacak ki,birlikte fotoğraf çekilmişiz.Aslında çok net fotoğraflar bunlar,cep telefonuyla çekince silik çıktılar.
Canım annem,terzi olduğu için hepimizi o giydirirdi.Burda dergilerinden beğendiğimiz her modeli dikerdi.Canım babam da bizi her hafta sonu Askeri gazinıya götürürdü.Bu fotoğrafı da Burdur Askeri gazinoda bir hafta sonu anısı olarak çektirmiştik.Sağda ablam,her zamanki sıcaklığı ile gülümsemiş,ben solda,lakabıma uygun(buzdolabı) şekilde somurtmuşum,kızkardeşim ise annemle babamın arsına çitlenbik oturmuş.
Yıllar ne çabuk geçiyor.Kızkardeşim liseyi bitirdiği yıldı sanırım.Benim kızım onun yerini alıyor bu fotoğrafta.Babam,ben ve kızım,annem ve kızkardeşim.
Bu fotoğraflardan o kadar çok var ki,hangi birini yayınlayayım.
Bir babanın üç kızı varsa,vay haline.Eşi ve üç kızına kavalyelik yapınca her biriyle dans etmek zorunda kalırdı.
Ama onu gibi dans eden başka bir baba olduğunu sanmıyorum.Dansı çok sevdiğim için ve sadece babamla dans ettiğim için olsa gerek,aynı ilgiyi ve tarzı evlendikten sonra eşimden de beklemiştim...
Çok beklersin TüTü hanım.Herkes baban gibi aydın mı?
Dans da neymiş,tiyatro ve sinema da neymiş?Gece hayatını seven KADIN sen de!!!!!!
Aslında çok neşeli bir insanım.Sadece iyice tanıyana kadar yüzüm pek gülmez ilk tanıştığımda. Çocukluğumdan beri böyleyim ben.
Aileyi gülmekten yerlere yatırırdım.Ama belli ki biri beni çok güldürmüş.
Eminim kızkardeşimdir.. Hala her cümlesinde beni gülümseten esprileri çok fazladır...Zaten en kötü olaylar karşısında bile gülmeyi ve gülümsemeyi bilenlerdeniz...
Bir kaç sene önce,babamın ameliyatından sonra oğlumla beraber çektirdiğimiz bir fotoğraf bu...
Değişimi görüyorsunuz değil mi?
Özellikle hacmimden bahsediyorum.... :-))