Durum vahim! Kendime notlar yazıyorum...

Şükrederek uyan!
Bu sabah bir umut var hayatımda de.
Hayata karşı güçsüz olma,olsan da belli etme,yoksa vurdukça vuruyor...
Dertler tavana kadar,unutkanlık apartmanın tepesinde....Önüm ,arkam,sağım,solum SOBEEE:...sıkıntılar dört bir yanında zaten..

Çok hayalperest gördüm seni?

Mutfağa gidersin,ne diye geldim diye hatırlamak için salona gidersin,odalara gidersin,dün yarım bıraktığın işlere el atmışken telefon çalar,o iş orada kalır yine,telefon kapanır,sanki yemek yaparken telefon çalmış da, kaldığı yerden devam ediyormuş gibi mutfakta alırsın soluğu...
Sanki her şey bitmiş,keyifle yatağa uzanıp kitap okumaya başlarsın...

Evet,bazı şeyler kaybedilmeden sevildiği anlaşılmazmış ,ama be kardeşim,çamaşır makinesi doldurulduktan sonra gidip bulaşık makinesi de çalıştırılmaz ki....Aklını kaybediyorsun aklınıııı...

HEYYYY!
ARTIK KENDİNE GELLLL!

Balkona çık,derin nefes al,

Eylül geldi,kışlıklar hazırlanacak,kavanozlar alınacak,kapaklar,domatesler,biberler ve patlıcanlar,Barış Manço'nun sesiyle kaynatılıp kavanozlarda ters çevrilecek...

Ne yapmak istiyorum biliyor musun,çok yüksek bir yere çıkıp,avazım çıktığı kadar bağırmak!

Beklediğim insanlık ve hassasiyet! yanına bir de empati.....

Ama önce bir iş bulmam lazım....

Ooooo,reflüler de gelmiş...tırınım da tırınım....


"İnsanlara faydası olmayanı ölülerden say" demiş Peygamber

İşte böyle bir ruh halindeyim...

TEŞHİS?