Hayatı izlerken,yaşadıklarım iyice ilginçleşti.Çok sıkıldım,öfkelendim,ağladım,korkmadım ama çok endişelendim.Yani hayat bildiğini okuyor!
Güzel şeylerde oluyor aslında....
Babası onu doğduğunda terketse de....
Beni bu dünyada,sadece çocuklarım mutlu eder sanıyordum,yanılmışım,o mutluluğu ikiye katlayan da oluyormuş....
Ufak bir adam girdi hayatıma,gözlerinde kaybolduğum,karmakarışık duygulara saplandığım bu küçük adam,şu anda tek yoldaşım,24 saatim oldu....
Bana nasıl bir sevgi getirdiysen,allak bullak oldum,adeta görmemişin torunu oldun sen....Bir yerlerini koparmayayım da....*_*
Annesinin kopyası oldu bebekliği,üstte kızımın bebekliği,altta torun paşam...
Beni bitiren pozlar,şu şirinliği yüreğimdeki koru ateşledi yeniden...
Annesi yemeğe başlıyor,
Ben bitiriyorum..çok leziz çookkkk...
Dişlerimiz çıktığında,bu kadar sevinç ve törene şaşırdı garibim....
Doğum gününde ise
civciv yaptık onu,şu sıralar en çok civciv merakımız var...
Büyüdükçe merak alanları değişiyor....
Parmak boyalarla böyle oynanır....
Oyuncakçıda kendini kaybetti,"Ayyy" diye diye sarılışı,sevgisini onlara sunuşu....
Saçlar tamamen gidince kime benzedi dersiniz?
Modern korsan,iki telefonlu....
Anneyle tatile çıkmalar başladı...
Hayat ikisi için yeni başlıyor....
Bir insan büyüyor elimizde,Allahım,nasıl meraklı,nasıl hareketli...Kurcalıyor,inceliyor,fırlatıp atıyor,çekmeceler,açılıp hızla kapatılıyor,dolap kapakları,açılıp hızla kapatılıyor....
Tıpkı BAMBAM...
KEŞFEDİYORUZ!
Sesi,hissetmeyi,görmeyi,koklamayı,ve yemek seçmeyi....Beş duyumuzu keşfediyoruz...
Anne güçlü!
Bu yaşama mecbur kaldığında,güçsüz kalması için yapılanlara,şahane göğüs geriyor,yoruluyor ama gücü aldığı kişi,karşı tarafa prim yaptırmıyor....
Her şey bizler için....
Kızımın da bir bloğu var;
http://bambamkemalileannesi.blogspot.com.tr/