Sevmiyorum ben bu Bayramı...
Boynumun ağrısını ve gözümün yaşını dindiremiyorum.
Acılarını dindirecek güç ver Allahım bu hayvanlara,kuvvet ver....
Ve insanların gözünü doyur Allahım,birbirini bile yiyen bu insanlar adeta kan bayramı yapıyorlar,doymak için,aç gözlerini doyurmak için....
Çocukların gözü önünde kesilen hayvanlar için kutlama yapılması,o çocukların zihninde yer alan düşünce ne olabilir?"Bayramda korkunç şeyler yapılıyor"şeklinde hafızalarında yer almaz mı?
Geleceğin mutsuz bireylerini yaratmış olmuyor muyuz?Ve bazen de(çoğunlukla) boğaz kesen,öldüren katillerle dolduruyoruz etrafımızı....
Çocukluğumdan beri sevmem kurban bayramını...
5-6 yaşlarımda 5 adet koyunumuz vardı,onların çobanlığını yapmıştım ben,sırdaşımdı benim,arkadaşlarımdı benim onlar.Bir gün eve geldiğimde anneme seslenerek mutfağa gittiğimde,hayatım boyunca unutamadığım ve bende adeta travma yaratan görüntüyle karşı karşıya geldim.Arkadaşlarımın hepsi kesilmiş,derileri soyulmuş halde yer sofrasında uzanmış yatıyorlardı.Kafaları da tezgahın üstünde sıralanmışlardı.
O an ,annem ve babamdan nefret etmiştim,hala onları bu konuda affetmiş değilim.55 yaşındayım,ve annemin ve babamın çocukluğumu öldürdükleri gündü benim için...
Neye inanacağımı şaşırdığım zamandı....
o yüzden o günden beri bu bayramı katliam olarak görürüm...
Çocuklar daima gördüklerine inanırlar!
Yazık!